άρθρο του Ευάγγελου
Ραφτόπουλου
Ίσως η διαμορφωθείσα πολιτική και οικονομική κατάσταση
στη χώρα μας να έχει σχέση με το περίφημο βιβλίο του Γκαμπριέλ Μαρκές, να
προσομοιάζει με μία υγεία που βαίνει επί τα χείρω, να ταυτίζεται με ασθενή που
πνέει τα λοίσθια, να αργοπεθαίνει, τη
θεραπεία δε την οποία πρέπει να λάβει , όχι μόνο δεν την κάνει αποδεκτή,
αλλά είναι και λανθασμένη.
Παρά τις έντιμες προσπάθειες-ίσως και άκαμπτες- της
κυβέρνησης Τσίπρα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με μία στάση καθαρή και
απόλυτη, η εμμονή των ευρωπαίων ηγετών-δικαιολογημένη κατ΄αυτούς- σε σκληρά
μέτρα δημιούργησε μία σειρά προβλημάτων που δύσκολα αντιμετωπίζονται.
Ενώ όμως διαφαίνετο μία πιθανή συμφωνία, η αψυχολόγητη
ενέργεια του πρωθυπουργού να προκηρύξει δημοψήφισμα, περιέπλεξε τα πράγματα
ακόμη περισσότερο, αμφισβήτησε δε την ηγετική φυσιογνωμία του ίδιου, που μέχρι
τότε αναγνωρίζοταν, τα δε διλήμματα που έθεσε και δυσανάγνωστα ήταν, αλλά και
ομοίαζαν κατά πολύ.
Η εσωτερική αντιπολίτευση στις κυβερνητικές θέσεις, οι
λεονταρισμοί του τέως αποτυχημένου πρωθυπουργού, τα πολλά προβλήματα που
αναφύηκαν στο πεντάμηνο, ήταν μερικοί από τους σοβαρούς λόγους που η κυβέρνηση
δεν κατώρθωσε να έχει τα αποτελέσματα που θα ήθελε και επιδίωκε, αλλά αντίθετα
αποδείχθηκε αδύναμη να διαχειρισθεί τρέχοντα και λιμνάζοντα θέματα.
Ας μη λησμονήσουμε όμως ποτέ τη πάλη ενός πρόβατου με τις
ύαινες, ενός άπειρου περί τα διεθνή πράγματα πρωθυπουργού, εκπροσώπου μιας
αδύναμης χώρας εναντίον πολύπειρων και ανάλγητων πολιτικών, εκπροσώπων μέγιστων
συμφερόντων.
Ένα κεφαλαιώδες και μη αντιμετωπίσιμο θέμα αποτελεί η
στάση των καναλαρχών, που μέσω των εγκάθετων δημοσιογράφων τους, επιτίθεντο
λυσσαλέα στις κυβερνητικές επιλογές, διαστρέβλωναν θέσεις και απόψεις, δεν
αναγνώριζαν δυσκολίες και έδιναν καθημερινά το μήνυμα της προτίμησής τους,
επαναπαυόμενα στα λιμνάζοντα χρέη τους και τις παράλογες αποδοχές των
συνεργατών τους.
Η ερχόμενη Κυριακή θέτει ένα ψευτοδίλημμα ανάμεσα στο ναι
και στο όχι, δύο αντιφατικές
θέσεις που όμως είναι
όμοιες, δεδομένης της παραμονής μας στην ευρωζώνη και το ευρώ, της υπογραφής
της συμφωνίας που πρέπει οπωσδήποτε να γίνει, του σεβασμού της αξιοπρέπειας των
πολιτών, της σωτηρίας της χώρας.
Το επαχθές ναι και το αβέβαιο όχι είναι οι δύο όψεις του
ίδιου νομίσματος και οφείλουμε να ξεπεράσουμε αυτό το σκόπελο και να βαδίσουμε
ενωμένοι το δρόμο της διάσωσής μας.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου