Ο Θεός ενσαρκώνεται πάλι και πάλι μέσα στην Ιστορία
Έρχεται σαν μικρό
ανυπεράσπιστο βρέφος εξαρτημένο από εμάς.
Έπεσε στην ανάγκη μας να τον Ελεήσουμε Δηλαδή να χαίρεται με την αγάπη μας να
πάσχει από την αδιαφορία μας Ο Υιός του
Θεού, έγινε Υιός του Ανθρώπου .Και σαν
Υιός του Ανθρώπου υπηρετεί όλους τους ανθρώπους .
Η συγγένεια μεταξύ Θεού και ανθρώπου φαίνεται όταν Εκείνος μας ¨Έχει ανάγκη. Όταν μας παρουσιάζεται σαν ζητιάνος, σαν πρόσφυγας, σαν «πεσμένος¨» άνθρωπος, που δεν κατανοεί τι κάνει, όταν εκμεταλλεύεται, όταν ασχημονεί επάνω στις ανθρώπινες υπάρξεις! Ο Θεός δεν είναι ένα Ον άκαμπτο που μέσα στη μεγαλοπρέπεια του αδιαφορεί για εμάς.. Δέχεται να μας έχει ανάγκη, φανερώνοντας έτσι την ανείπωτη αιώνια αξία που μας αποδίδει...
Ο Θεός φανερώνεται μέσα στην Αλήθεια « έχω την ανάγκη των άλλων». Είμαι ένα τίποτα χωρίς αυτούς. .Έχω ανάγκη το λόγο τους ,την παρηγοριά τους για να ενισχυθώ στις θλίψεις μου ,στον πόνο μου.
Με τη γέννηση Του¨ έδειξε¨ ότι οφείλω να
διακονώ τους άλλους, Έδειξε καθαρά ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον .Δεν
αρκεί να υπηρετούμε εξωτερικά ,πρέπει να δινόμαστε .Αυτή είναι η βάση της
Αγάπης , αυτή είναι η βάση της Κοινωνίας μεταξύ μας Αυτή είναι η Αγάπη Του για εμάς Μας αγαπά με μια παθιασμένη αγάπη
Καλά Χριστούγεννα συν-αδελφοί
μου
Το κείμενο είναι σύνθεση
από το «Πρόσωπο και Σταυρός» του π Μάρκος Αντώνιος Κόστα Ντε Μποργκαρ
Κωνστανταράκη Εύα
Μέλος του Δ.Σ. του Σ.Σ.Τ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου